Konflikt racji w "Antygonie" Sofoklesa

Antygona jest jednym z siedmiu przetrwanych dramatów Sofoklesa napisany w starożytnej Grecji w V wieku p.n.e. Sofokles jako reformator teatru antycznego, zwiększył ilość aktorów, rozbudował dialogi, zwiększył liczbę chórzystów, Wiele pomysłów przyjęło się autor Antygony był prawdziwym mistrzem tragedii.

Tragedia to rodzaj dramatu najistotniejszą jej cechą jest konflikt między dążeniami wybitnej jednostki a siła wyższą, w tym przypadku Antygony która stoi przed wyborem prawa przed wyborem śmierci lub gniewu bogów

Antygona w swojej tragicznej postaci musi dokonać wyboru lecz każda decyzja prowadzi ją do ostatecznej klęski. Z jednej strony stoi prawo boskie któremu każdy człowiek powinien być posłuszny lecz po drugiej stronie stoi prawo ludzkie nakazane przez Kreona króla Teb. Antygona ponosi na siebie brzemię wyboru i jeżeli zdecyduje się na postępowanie zgodne z swoją religią i dokona pochówku to złamie prawo ludzkie. Antygona wie, że bogowie mogą ukarać ja bardziej niż Kreon i ponosi decyzje. Podporządkuje się prawu boskiemu więc chowa swojego brata Polinejkesa jak nakazują bogowie, tym czynem naraża się na śmierć. Te dwa prawa, ludzkie jak i boskie są równoważne żadne z nich nie da się ominąć są równoważne i bezwzględne. Sytuacje w jakiej znalazła się Antygona określa się mianem konfliktu tragicznego ale nie tylko Antygona jest postacią tragiczną jest nią również Kreon król Teb który zakazał chowania zdrajcy postąpił tak nie wiedząc że skazuje na śmierć Antygonę, ale nie może jej uniewinnić, gdyż nie pozwala mu na to jego autorytet oraz jego decyzja której nie może podważyć. Król podtrzymuje więc wyrok i skazuje Antygonę na śmierć tym samym skazuje siebie na gniew bogów w którym giną wszyscy bliscy Kreona jak i jego syn Hajmon i Eurydyka żona władcy Teb

Antygona jest tragedią, której treść możemy przenieść w dzisiejsze czasy i będzie zawsze aktualna w różnych sytuacjach.