Typy koniugacji
Tematy i końcówki, typy koniugacji
Każda forma fleksyjna da się rozłożyć na dwa elementy: temat i końcówkę. Temat pozostaje niezmienny (czasem może wystąpić w postaciach obocznych), natomiast końcówka ulega zmianie. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że wszystkie czasowniki w języku polskim odmieniają się tak samo. Jednak analiza kilku przykładów wystarczy, aby przekonać się, że czasowniki dla tej samej osoby i liczby mogą przybierać całkowicie odmienne zakończenia. liczba pojedyncza móc...
Problemy fleksyjne i składniowe czasowników
swoistą koniugacji , a mianowicie to, że wykładnikiem poszczególnych kategorii gramatycznych są tutaj zarówno końcówki jak i sufiksy, nazywane fleksyjnymi (formotwórczymi). Ich rola polega na tworzeniu
Czasownik
odmianie przez osoby i czasy. W Wikisłowniku znajdują się tabele koniugacji , które umożliwiają samodzielne utworzenie odpowiednich form czasownika. Przy każdym haśle znajduje się odnośnik do
Koniugacja 1
Według koniugacji 1 odmieniają się czasowniki, których temat presentis zakończony jest na -a np.amo, amare amavi, amatum Indicativus praesentis activi singularis 1. am - o 2. ama - s 3
Fleksja
Koniugacja (z łac.) – odmiana czasownika przez osoby, czasy, tryby, strony, liczby, aspekty i inne kategorie gramatyczne. Formy czasownikowe, które nie posiadają określonych podanych kategorii
proszę czy prosze - jak piszemy?
Zasada : “proszę” pochodzi od bezokolicznika “prosić” - jest to czasownik w 1 os, l.p. w czasie teraźniejszym, należy do koniugacji typu II i zawsze ma końcówkę “ę” i class