Rzucić w kogoś kamieniami
obrzucić/obrzucać kogoś, rzucić/rzucać w kogoś kamieniami
‘potępić, potępiać kogoś’; zwrot, bibl. (J 8, 7: „Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamieniem.” Słowa Jezusa skierowane do faryzeuszy, którzy przyprowadzili mu cudzołożnicę, aby ją osądził.); Gdy się myśli o obrzuconym tak ciężkimi kamieniami Herbercie, przypominają się słowa, które napisał J. Swift (…). – W. Łysiak
Phrasal verbs (na literę B)
- wymieniać, obrzucać się Bandy about- szafować To bank- przechylać się, mieć konto Bank on- liczyć na... To bargain- (with sb) negocjować (z kimś), targować się, into the bargain= na dodatek, w
Czasowniki francuskie (ok.350) przetlumaczone na język polski.
, obrzucać , (na)kryć craindre – obawiać się, bać się, croire – wierzyć, sądzić cueillir – ścinać; zbierać, rwać cuire - gotować; smażyć; piec D danser – tańczyć dbattre – rozpaczliwie walczyć
Czasowniki
, obrzucać , (na)kryć craindre – obawiać się, bać się, croire – wierzyć, sądzić cueillir – ścinać; zbierać, rwać cuire - gotować; smażyć; piec D danser – tańczyć dbattre – rozpaczliwie walczyć