Litować się
litować się
‘współczuć, mieć litość, być skłonnym do przebaczenia’; od XVI w.; jest to czasownik odprzymiotnikowy od psłow. *ľutъ; w stpol. w XV--XVI w. występowała postać lutować się, oznaczająca też ‘żałować’
Przedstawiając swoją koncepcję bohatera tragicznego w poetyce Achilles napisał: „Litość wzbudza w nas nieszczęście człowieka niewinnego. Trwoga natomiast człowieka, który jest do nas podobny”. Czy współczesny bohater powinien w nas wzbudz
zdaniem jednak bohater nie powinien być człowiekiem bez skazy, ponieważ nie wzbudzałby w nas litości, ale złość na los. Nie powinien mieć samych wad, gdyż wtedy nie chcemy się nad nim litować . Musi on
Czy Kordian był głupi.
romantyzmu. Dotrwała ona do dziś. Osoby, zachowujące się jak Kordian, postrzegane są jako łaknące uwagi, zainteresowania otoczenia, które będzie sie nad nimi litować . Wyobrzymiając swoje
Holden Caulfield: refleksyjny chłopak czy zblazowany krytykant?
widoczne, choć chłopak próbuje ukrywać je pod maską sarkazmu i pogardy. „Trudno było się trochę nie litować nad tym popaprańcem.” Inne zalety widać w jego zachowaniu wobec rodziny. Jest opiekuńczy w
Charakterystyka porównawcza króla Edypa i króla Makbeta
który terroryzował swój lud. Jednak to, że obydwoje, splamili swe dobre imię krwią, jest hańbiące i przekreśla ich jako ludzi. Czymże bowiem jest człowiek, który zabija bliźniego dla władzy, czy zaszczytów? Moim zdaniem potworem, niegodnym by
„Normalne, przewidziane, obliczone...”- jaką prawdę o obozie przedstawia w swojej prozie Borowski?
.” Ale przecież nie można litować się i załamywać rąk patrząc na każde kolejne „dostawy żywego towaru”. W momencie, gdyby Tadek przeżywał każdą kolejną śmierć jako indywidualną niedolę