Niepowodzenie w bitwie o Anglię Niemcy chcieli zrekompensować sobie atakując Brytyjczyków w ich koloniach. Szczególne znaczenie miał tu Egipt, którego zajęcie pozwoliłoby państwom osi na opanowanie również Kanału Sueskiego i sparaliżowanie przez to angielskiej floty.
Sytuacja posiadłości angielskich w Afryce była tym trudniejsza, że Niemcy korzystać mogli z dotychczasowych kolonii francuskich znajdujących się w Afryce Północnej (oficjalnie podlegały one rządowi w Vichy), zaś ich sojusznicy Włosi posiadali kolonie w dzisiejszej Libii i Etiopii. Właśnie Włochy rozpoczęły w sierpniu 1940 roku atak na brytyjskie kolonie w Afryce, zajmując angielskie Somali oraz część Kenii i Sudanu. Los okrążonego Egiptu wydawał się przesądzony. Tymczasem jednak dzięki ogromnej mobilizacji sił brytyjskich (byli wśród nich żołnierze z Australii, Nowej Zelandii, Indii) do końca 1940 roku Włochom nie tylko nie udało się wkroczyć do Egiptu, ale dodatkowo utracili jeszcze Libię i Etiopię. Nie zakończyło to walk w Afryce, ponieważ na pomoc włoskiemu sojusznikowi wyruszył w lutym 1941 roku niemiecki Afrika Korps pod dowództwem marszałka Erwina Rommla. Doprowadziło to do przejęcia, na pewien czas, inicjatywy strategicznej przez wojska niemieckie. Ponownie znalazły się one na granicy z Egiptem. Mimo odzyskania Libii, Niemcom nie udało się zdobyć portu Tobruk (broniła go m.in. Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich gen. Stanisława Kopańskiego), o który przez niemal cały 1941 rok trwały zacięte walki. Ofensywa niemiecka powstrzymana została pod El Alamein w czerwcu1942 roku i od tego czasu zdobycze niemieckie i włoskie w Afryce zaczęły się kurczyć. Proces ten przyspieszony został po lądowaniu amerykańskiego i brytyjskiego desantu na terenie francuskich kolonii w Afryce północnej 8 XI 1942 roku (dzisiejsza Algieria, Maroko). Gdy ziemie te zostały zajęte przez sojuszników pod koniec 1942 roku, oddziały niemieckie znalazły się w okrążeniu, atakowane równocześnie także od wschodu (8 Armia gen. Bernarda Montgomery’ego).Przesądziło to o losach wojny w Afryce. Ostatnie oddziały niemieckie na tym terenie poddały się w maju 1943 roku. W lipcu tego roku, z zajętych wybrzeży afrykańskich wojska sprzymierzone dokonały inwazji na Sycylię, rozpoczynając proces zajmowania Włoch.
Gen. Rommel w drodze pomiędzy Tobrukiem a Sidi Omar