1. ‘większe wzniesienie terenu’; 2. ‘stos, sterta, kupa’; 3. ‘część czegoś położona wyżej niż inne’; 4. regionalnie ‘strych, poddasze’.
Pochodzenie:
Od XV w., jednak już w XII w. Gora jako nazwa własna; ogsłow. (czes. hora, ros. gora) < psłow. *gora ‘wzniesienie ponad otaczający teren, pagórek, góra’> ‘strome zbocze, wysoki brzeg rzeki’; podstawą pie. *guer- ‘góra, las’.
poleca
b/d
góral
‘mieszkaniec gór’; od XVIII w.; podobnie czes. horal, słowac. horal;gwarowo też gorol; do pol. prawdopodobnie przejęte z gwar południowych(podhalańskich), gdzie z kolei zapożyczenie ze słowac. lub czes.
poleca
b/d
poleca
60%
5 głosów
górnik
1. ‘pracownik kopalni’; 2. dawniej gornik ‘mieszkaniec gór, góral’,‘człowiek zajmujący się wydobywaniem i obróbką minerałów’ (XVI w.); podobnie w czes. hornik ‘górnik’; dawniej pol. góra ‘kopalnia’ na wzór śrniem. bërc ‘góra, kopalnia’ (dziś niem. Berg ‘góra’, Bergwerk ‘kopalnia’)
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta