Kamienica – miejsce tragedii

Kamienica jest także zatem miejscem tragedii. U pani Dulskiej taki dramat przeżywa niedoszła samobójczyni, zdradzona przez męża. Tragedię przeżywa też służąca pani Anieli – Hanka, która zachodzi ze Zbyszkiem Dulskim w ciążę i zostaje w związku z tym wyrzucona ze służby, a przez kochanka porzucona.
Kamienica Łęckich, w której mieszka baron Krzeszowski i jego żona, kryje smutną tajemnicę ich małżeństwa: baron robi długi, żyje ponad stan, a żona te długi spłaca, nieustannie dochodzi między nimi do konfliktów, baron zdradza żonę, wyprowadza się nawet na pewien czas, powodując jeszcze większe przygnębienie Krzeszowskiej. Z kolei ona bardzo cierpi po śmierci jedynej córki, która zmarła właśnie w tej kamienicy. Inny dramat przeżywa lokatorka pani Stawska, pracująca ponad siły, by zarobić na utrzymanie domu: matki,córki i siebie. Jest zdana tylko na siebie, a w dodatku wciąż pomawiana przez Krzeszowską, która najpierw przypisuje jej złe prowadzenie się, potem kradzież lalki. Cierpi też z powodu swego niewyjaśnionego statusu: jej mąż zaginął, Stawska przez długi czas nie wie, czy jest wdową, czy nie, w dodatku beznadziejnie zakochuje się w Stanisławie Wokulskim, obojętnym na jej wdzięki. Kolejna tragedia, którą skrywa kamienica, to tragedia bankruta pana Łęckiego i jego córki. Zaniedbywana przez źle prowadzącego swe interesy pana Tomasza posesja niszczeje i w efekcie zostaje sprzedana, zdaniem Łęckiego poniżej wartości, zdaniem pozostałych, znacznie powyżej – Łęccy żyją jednak w poczuciu krzywdy, panna Bela nie ma aż tylu pieniędzy, by gardzić bogatymi adoratorami i brylować na salonach. Inne dramaty w tej kamienicy przeżywają ubodzy studenci, nieustannie kłócący się z Krzeszowską i wiecznie niemający pieniędzy na czynsz (swą tragiczną sytuację jeden z nich przedstawi Rzeckiemu, mówiąc wprost, że po poniesieniu podstawowych wydatków na jedzenie, pranie i naukę, nie zostają mu żadne pieniądze).
Również kamienica pani Kolichowskiej z  Zofii Nałkowskiej kryje dramatyczne przeżycia mieszkańców suteren, których nie stać na jedzenie i leczenie, oraz niepowodzenia mieszkańców strychu. Np. Jasia Gołąbska mieszka w suterenie wraz z ostatnim pozostałym przy życiu, tracącym wzrok dzieckiem oraz obłożnie chorą matką i bratem Frankiem. Sama też jest chora na gruźlicę, opuszczona przez męża, który przystał do przestępczej szajki.W chwili nieszczęścia przygarnie jeszcze biedną znajomą, Justynę Bogutównę,która przywiezie do szpitala swą śmiertelnie chorą matkę. Elżbieta Biecka będzie szczerze współczuła i w miarę możliwości pomagała ludziom z gorszego świata suteren, będzie nim jednak autentycznie przerażona.
Także w kamienicy z Katarynki Bolesława Prusa mieszka uboga, niewidoma dziewczynka, której jedyną radością jest dźwięk katarynki dochodzący z podwórza. Kalectwo i smutek dziecka – oto, jaką tragedię kryje ten dom. Drugą jest obojętność sąsiadów na jego los: zamożny mecenas pan Tomasz nie zdaje sobie sprawy, że za ścianą mieszka mała nieszczęśliwa dziewczynka i że nieświadomie odbiera jej nieraz największą radość życia,przeganiając kataryniarza i muzyków z podwórka. Na szczęście po pewnym czasie zorientuje się w sytuacji i udzieli pomocy ubogiemu dziecku – nie będzie też przeganiał kataryniarzy.