1. ‘żart, kawał, anegdota’; 2. ‘zdolność spostrzegania śmiesznych cech, zjawisk i przedstawiania ich w zabawny sposób’; 3. dawniej ‘bystrość, inteligencja, polot’.
1. ‘żart, kawał, anegdota’; 2. ‘zdolność spostrzegania śmiesznych cech, zjawisk i przedstawiania ich w zabawny sposób’; 3. dawniej ‘bystrość, inteligencja, polot’.
Od XVI w.; odpowiedniki tylko w czes. duvtip ‘spryt, bystrość umysłu’, dovtipitse ‘domyślić się’ i słowac. dôvtip ‘bystrość umysłu, inteligencja’, dovtipiť sa ‘domyślić się’; prawdopodobnie słowo do pol. zostało zapożyczone z czes.
Źródło
Ci, którzy śrzedni dowcip mają.
Marcin Kwiatkowski (zm. 1585 r.)
Dowcip dobry rzadko z pamięcią dobrą,
Dowcipny, rozumu bystrego.
Grzegorz Knapski (1564-1628)
Materiał opracowany przez eksperta