‘dowcip złośliwy, ale inteligentny’, wyr. rzecz., zabawa.
‘dowcip złośliwy, ale inteligentny’, wyr. rzecz., zabawa.
‘dowcip złośliwy, ale inteligentny’, wyr. rzecz., zabawa.
‘żart niewybredny, nieśmieszny, sprawiający komuś przykrość’; wyr. rzecz., zabawa; Jak długo będę jeszcze słuchać tych twoich głupich dowcipów; wymyśl coś mądrzejszego. – Internet.
‘mieć dużą łatwość opowiadania kawałów jeden po drugim’; zwrot, zabawy; pochodzi być może z czasów, kiedy wędrowni kuglarze pokazywali różne sztuczki, wyciągając rekwizyty z rękawa.
‘dowcip głupi, niewybredny, sprawiający przykrość, a nawet powodujący zagrożenie’; wyr. rzecz.; I nie jest to szczeniacki dowcip ani czcza pogróżka – ponure przepowiednie dokładnie się spełniają.
‘dowcip, kawał opowiedziany w sposób dosadny,najczęściej dotyczący seksu’; wyr. rzecz.; U nas seks to wciąż jeszcze tabu, a język polski ubogi jest w określenia dotyczące tej sfery. (…) Chyba że są to „świńskie dowcipy”. – „Angora”.
Materiał opracowany przez eksperta