1. ‘miałko sproszkowany antymon używany do barwienia na czarno głównie powiek przez kobiety’ (od XVI w.); 2. w dzisiejszym znaczeniu chemicznym od 1850 r.
1. ‘miałko sproszkowany antymon używany do barwienia na czarno głównie powiek przez kobiety’ (od XVI w.); 2. w dzisiejszym znaczeniu chemicznym od 1850 r.
Pochodzi z arab. al-kuhl ‘miałki proch, pył’; por. fr. dawne alkohol (dzisiejsze alcool), hiszp. alcohol, ang. alkohol (od 1543 r. z fr.), w nowym znaczeniu ‘esencja wina, „duch wina” – spiritus vini’ od 1753 r.; do pol. z niem. Alkohol; powód przeniesienia nazwy na inne znaczenia pozostaje niejasny.
Materiał opracowany przez eksperta