Stalin Józef W.

Usunięty z seminarium duchownego w 1899 za działalność polityczną, kilka razy zsyłany na Syberię. Od 1903w partii bolszewickiej, od 1912 członek KC. Współorganizator rewolucji październikowej.Główne funkcje partyjne i państwowe: 1919–53 członek Biura Politycznego RKP(b) (od 1925 WKP(b), od 1952 KPZR), 1922–53 sekretarz generalny partii, 1941–45 prezes Rady Ministrów. Po śmierci W. Lenina <Lenin Włodzimierz I.>. Przejął całkowitą kontrolę nad partią i państwem. W polityce wewnętrznej realizował program industrializacji i kolektywizacji kraju. Wprowadził kult własnej osoby. Odpowiedzialny za represje i masowe zbrodnie przeciw ludności. W 1939 sprzymierzył się z Niemcami (pakt Ribbentrop–Mołotow) i przyłączył do napaści na Polskę. Wydał rozkaz deportacji ludności polskiej w głąb ZSRR i wymordowania polskich jeńców wojennych, m.in. w Katyniu w 1940. Po napaści III Rzeszy w 1941 ludowy komisarz obrony i naczelny dowódca sił zbrojnych ZSRR.Zawarł sojusz z aliantami, uczestniczył w konferencjach w Teheranie 1943, Jałcie 1945 i Poczdamie 1945. Po wojnie generalissimus, powrócił do polityki terroru. Krajom środkowoeuropejskim, które znalazły się w strefie wpływów ZSRR, narzucił sowiecki modelu ustrojowy (stalinizacja).

Jedna śmierć to tragedia, milion to statystyka.
Józef Stalin