Urodził się w biednej rodzinie chłopskiej, w 1924wyemigrował z ojcem do Chin. W 1926 wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Wrócił do Korei w 1929, w 1932 zorganizował oddział partyzancki walczący z okupacją japońską. W latach 1941–45 przebywał w ZSRR. Po zajęciu Korei przez Armię Czerwoną wybrany przez J.Stalina <Stalin Józef W.> w 1945 na I sekretarza KC Komunistycznej Partii Korei (od 1949 Partii Pracy Korei), od 1966 sekretarz generalny KC PPK. Do 1946 zlikwidował opozycję polityczną i wewnątrzpartyjną. Po utworzeniu w 1948 Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej premier w latach 1948–72, następnie prezydent 1972–94. Próba podporządkowania Korei Południowej w latach 1950–53 (wojna koreańska) przy pomocy radzieckiej i chińskiej zakończyła się niepowodzeniem. W czasie konfliktu dowodził armią północnokoreańską, od 1953 marszałek, od 1992 generalissimus. Zbudował dyktaturę totalitarną, poddał kontroli całość życia społecznego, gospodarczego i politycznego. Wprowadził kult swojej osoby, przybrał tytuł „Wielkiego Wodza”. Doprowadził kraj do katastrofy gospodarczej, społeczeństwo do skrajnej nędzy. Zapewnił sukcesję synowi, Kim Dzong Ilowi, który kontynuuje jego politykę.
Jedyna ideologia partii to ideologia naszej partii.
Kim Ir Sen