Poeta, prozaik, jeden z wybitniejszych przedstawicieli polskiego renesansu. Pierwszy zaczął pisać w języku polskim. Pochodził z rodziny szlacheckiej. Do Akademii Krakowskiej uczęszczał rok, potem zdobywał wiedzę przez samokształcenie. Brał aktywny udział w życiu publicznym (poseł na Sejm, zwolennik ograniczenia władzy magnaterii).W latach 50. przeszedł na kalwinizm, publicznie bronił innowierców i zakładał zbory w swoich włościach. Napisał Krótką rozprawę między trzema osobami: Panem, Wójtem a Plebanem (1543), w której z satyrycznym zacięciem krytykował wszystkie stany. Autor m.in. Żywota Józefa (1545), Kupca (1549), Psałterza Dawidowego (1546)– parafrazy biblijnej Księgi Psalmów, Źwierzyńca (1562), Wizerunku własnego żywota człowieka poczciwego (1558), Zwierciadła (1558), a w nim Żywota człowieka poczciwego (trafnej i nie pozbawionej humoru obserwacji ziemiańskiego życia). Rej to twórca o imponującym dorobku – wykorzystywał wiele gatunków literackich, np. dialogi, epigramaty, facecje, niektóre z nich unowocześniał, np. moralitet, misterium. Stworzył mit polskiej arkadii ziemiańskiej.