Prozaik, dramaturg, krytyk literacki. Urodzony w Gdańsku, ukończył polonistykę na tamtejszym uniwersytecie. W latach 80. był związany z opozycyjną „Solidarnością”, pracował jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej związku, publikował w podziemnej prasie. Po 1989 Paweł Huelle był m.in. dyrektorem Gdańskiego Ośrodka Telewizyjnego, współpracował z „Gazetą Wyborczą”. Rozgłos przyniosła mu debiutancka powieść Weiser Dawidek (1984) – obfitująca w niewyjaśnione tropy historia niewytłumaczalnego zniknięcia żydowskiego chłopca podczas wakacji. Pełna niedomówień, o specyficznym, magicznym klimacie, łącząca w sobie elementy powieści sensacyjnej i traktatu filozoficznego. Pozostałe utwory Pawła Huelle, którego twórczość jest związana z Gdańskiem, to: Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Mercedes Benz. Z listów do Hrabala (2001), Castorp (2004).