„Słuchaj, dzieweczko!” – krzyknie śród zgiełku
Starzec i na lud zawoła:
„Ufajcie memu oku i szkiełku.
Nic tu nie widzę dokoła.
Duchy karczemnej tworem gawiedzi,
W głupstwa wywarzone kuźni.
Dziewczyna duby smalone bredzi,
A gmin rozumowi bluźni”.
„Dziewczyna czuje – odpowiadam skromnie –
A gawiedź wierzy głęboko;
Czucie i wiara silniej mówi do mnie
Niż mędrca szkiełko i oko.
(Adam Mickiewicz, Romantyczność)
Postaci uczonych pojawiają się w literaturze już od antyku. Przyjrzyjmy się różnym postaciom mędrców i pomysłom pisarzy na ich funkcjonowanie w społeczeństwie.