‘wydawać, orzekać wyroki, osądzać, zatwierdzać’; zwrot, prawn. z łac. ferować przestarz. ‘wydawać, orzekać, postanawiać’; Metafizyczny lichwiarz feruje wyroki,/jakby trwogi w powietrzu było wciąż za mało (…). – J. Horodyński.
‘wydawać, orzekać wyroki, osądzać, zatwierdzać’; zwrot, prawn. z łac. ferować przestarz. ‘wydawać, orzekać, postanawiać’; Metafizyczny lichwiarz feruje wyroki,/jakby trwogi w powietrzu było wciąż za mało (…). – J. Horodyński.
‘wydawać, orzekać wyroki, osądzać, zatwierdzać’; zwrot, prawn. z łac. ferować przestarz. ‘wydawać, orzekać, postanawiać’; Metafizyczny lichwiarz feruje wyroki,/jakby trwogi w powietrzu było wciąż za mało (…) . – J. Horodyński.
‘wyrok sprawiedliwy, odznaczający się niezwykłą mądrością i prawością, uwzględniający interesy obydwu stron często o zaskakującej formule rozstrzygnięcia’; wyr. rzecz., bibl. (Wyrażenie jest aluzją do słynnego przykładu mądrości i sprawiedliwości króla izraelskiego Salomona – 1 Krl 3, 16-28: Dwie mieszkające razem nierządnice urodziły niemal jednocześnie synów, jedno dziecko zmarło w nocy. Przyszły do Salomona, aby je rozsądził, każda bowiem twierdziła, że żywy chłopiec jest jej synem....
Materiał opracowany przez eksperta