Rozmnażanie i rozwój

Rozmnażanie bezpłciowe odbywa się u grzybów jednokomórkowych przez podział komórki lub pączkowanie, u wielokomórkowych przez fragmentację grzybni oraz wytwarzanie zarodników. Ze względu na miejsce formowania wyróżnia się cztery typy zarodników. Sporangialne tworzą się w zarodniach, konidialne na końcach strzępek przez odcinanie ich fragmentów, workowe w komórce zwanej workiem, a podstawkowe na komórce nazywanej podstawką. Grzyby lądowe wytwarzają spory nieruchliwe (aplanospory), wodne na ogół uwicione (zoospory). Wytwarzane przez wiele workowców i podstawczaków owocniki służą do wytwarzania zarodników i rozmnażania płciowego.
(Rys. Typy zarodników)

Rozmnażanie płciowe u wielu grzybów uległo modyfikacji.
Odbywa się ono na trzy sposoby:
Gametogamia polega na połączeniu się haploidalnych gamet, w wyniku czego powstaje zygota. Przybiera formę izogamii, anizogamii lub oogamii.
Gametangiogamia odbywa się wówczas, gdy łączą się całe, wielojądrowe gametangia (żeńskie – lęgnie – oraz męskie– plemnie).
Somatogamia następuje w wyniku połączenia się haploidalnych strzępek wegetatywnych (określanych jako + lub – ) należących do dwóch różnych grzybów.

U niektórych grzybów (workowce i podstawczaki) po zlaniu się cytoplazmy, czyli plazmogamii, nie następuje od razu połączenie jąder, czyli kariogamia. Efektem jest powstanie stadium dikariotycznego o różnej długości czasu trwania. W strzępce dikariotycznej podziały jąder zachodzą w sposób zsynchronizowany. Połączenie jąder odbywa się później w formującym się owocniku grzyba. Powstała zygota szybko dzieli się mejotycznie na mejospory.

Konsekwencją takich modyfikacji w rozmnażaniu płciowym jest występowanie w cyklu życiowym u workowców i podstawczaków trzech kolejno po sobie następujących faz: haplofazy, dikariofazy i diplofazy. Haplofaza trwa od mejozy do momentu połączenia się cytoplazmy gamet, gametangiów lub strzępek + i –; obejmuje haploidalny zarodnik oraz grzybnię z różnymi organami rozmnażania wegetatywnego.
Dikariofaza – od momentu plazmogamii do chwili zlania się jąder sprzężonych; często ma postać grzybni wytwarzającej zarodniki.
Diplofaza – od kariogamii do mejozy; na ogół jest krótkotrwała, ograniczona nawet do jednego tylko jądra.