‘chytrze, udając naiwnego’; wyr. określ. – ukrywa dawną, rzeczownikową odmianę przym. głupi, natomiast frant to dawne określenie człowieka chytrego, podstępnego, spryciarza; (…) ale są i fuszerzy obrzydliwi, niedźwiedzie źle się przysługujący; albo też judasze z miną z głupia frant, dobroduszną i obleśną, źle podpowiadający. – K. Makuszyński, Bezgrzeszne.