Oświeceniowa krytyka pijaństwa

Sarmackie pijaństwo piętnuje w swej satyrze (Pijaństwo) Ignacy Krasicki. Opisana i skrytykowana została w niej polska obyczajowość, która nakazuje pić z każdej okazji: imienin żony, odwiedzin gości, dolegliwości żołądkowych... Wyśmiane zostają także zwyczaje lubiących alkohol, którzy przy butelce chętnie dyskutują o „miłości ojczyzny, o dobru publicznym,/O wspaniałych projektach” oraz kopalniach „srebra i złota w Olkuszu”, wojnach, reformach, a nawet o... szkodliwości picia wódki. Autor opisał swarliwość pijaków, ich skłonność do bitki i kłótni. Paradoksalnie satyra kończy się następującą wymianą zdań: „Gdzież idziesz?” „Napiję się wódki”.