Sklepy cynamonowe - gatunek literacki i język utworu

Proza poetycka Schulza
Twórczość prozatorska Brunona Schulza to zjawisko literackie w epoce dwudziestolecia międzywojennego, którego nie można porównać z niczym innym. Pisarz tworzy bowiem zupełnie niespotykane dotąd światy, oddaje się nieskrępowanej grze wyobraźni, eksploruje nieznane pokłady wrażliwości, zbliża swoje pisarstwo do marzenia czy snu. Schulz tworzy prozę poetycką, formę, która lokuje się gdzieś na pograniczu poezji i prozy, nieco liryczną, senną, refleksyjną, a mimo to przedstawiającą jakiś świat, dającą zręby fabuły, dosyć rozległą. Wątki nie składają się tutaj w harmonijną całość, raczej się przeplatają, uzupełniają. Pisarz posługuje się bowiem swobodnymi skojarzeniami, a nie realistycznym odwzorowaniem rzeczywistości. Schulza zajmują bardziej niż rzeczywistość widziana za oknem zakamarki ludzkiej psychiki czy postrzeganie świata oczami dziecka. Jego proza jest awangardowa i radykalnie odcina się ona od tradycji (mimo że narrator opowiadań tradycyjne wartości gloryfikuje i ceni).

Język i styl utworu
Schulz posługuje się w swoich opowiadaniach językiem barwnym, bardzo obrazowym (warto pamiętać o tym, że tworzył on także wspaniałe dzieła malarskie i cykle grafik – zwłaszcza słynna Xięga bałwochwalcza). Styl tych opowiadań jest wyszukany, oryginalny, z niczym niedający się porównać. Pełno w Sklepach cynamonowych rozmaitych środków artystycznych, np. kunsztownych metafor, porównań (np. podobieństwo owoców z koszyka do morskich zwierząt), epitetów i innych. Świat przedstawiony utworu, opisywany w ten niezwykły sposób, również jest niesamowity, odrealniony, na wpół fantastyczny. Schulz inspirował się badaniami naukowymi i teoriami Freuda, stąd dzieło pisarza zbudowane jest nieco na kształt marzenia sennego.