zeźlić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) pot. rozgniewać, rozzłościć kogoś

czasownik zwrotny niedokonany zeźlić się

(2.1) pot. rozgniewać się, rozzłościć się
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Zachowanie Jacka bardzo zeźliło Dariusza.
(2.1) Staruszek zeźlił się i wymruczał coś o powszechnym zdziczeniu obyczajów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. zły
rzecz. zły mos
przysł. źle
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ze- + zły + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Roman Praszyński, Jajojad, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.