zbudzić (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. budzić, zbudzać)

(1.1) przerwać czyjś sen

czasownik zwrotny dokonany zbudzić się (ndk. budzić się, zbudzać się)

(2.1) przerwać swój sen

(2.2) zostać wywołanym wewnętrznie, w psychice

(2.3) ponownie dać o sobie znać; stać się na nowo

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbudzenie n, budzenie n, obudzenie n

czas. budzić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: budzić

• rosyjski: (1.1) разбудить

źródła: