zawistny (język polski)

wymowa:
IPA: [zaˈvʲistnɨ], AS: [zavʹistny], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen zawiści, odczuwający zawiść; t. świadczący o zawiści
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Owszem, nasze oczy ludzkie zawistne i lubimy, by winowajca został przykładnie ukarany[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zawistny sąsiad / współpracownik • zawistny wzrok • zawistne spojrzenie
synonimy:
(1.1) zazdrosny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zawiść ż, zawistnik m, zawistnica ż, zawistność ż
przysł. zawistnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. zawiść + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Błogosławiona wina, Zofia Kossak, 1958 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.