zawilec (język polski)

zawilec (1.2)
wymowa:
IPA: [zaˈvʲilɛʦ̑], AS: [zavʹilec], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) bot. Anemone L.[1], rodzaj roślin z rodziny jaskrowatych; zob. też zawilec w Wikipedii
(1.2) bot. roślina z rodzaju zawilców (1.1)
(1.3) pot. kwiat rośliny z rodzaju zawilców (1.1)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) zawilec gajowy • zawilec narcyzowaty • zawilec wielkokwiatowy • zawilec żółty • zawilec japoński • zawilec mieszańcowy • zawilec omszony • zawilec wielkosieczny • zawilec wieńcowy
synonimy:
(1.2) lud. kozie bobki[3]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rodzaj
(1.2) anemon
(1.3) kwiat
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wilec m
przym. zawilcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Anemone” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „zawilec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 137.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.