zastępczy (język polski)
zastępcze (1.1) obuwie
- wymowa:
- IPA: [zaˈstɛ̃mpʧ̑ɨ], AS: [zastẽmpčy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który zastępuje coś albo kogoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik zastępczy zastępcza zastępcze zastępczy zastępcze dopełniacz zastępczego zastępczej zastępczego zastępczych celownik zastępczemu zastępczej zastępczemu zastępczym biernik zastępczego zastępczy zastępczą zastępcze zastępczych zastępcze narzędnik zastępczym zastępczą zastępczym zastępczymi miejscownik zastępczym zastępczej zastępczym zastępczych wołacz zastępczy zastępcza zastępcze zastępczy zastępcze nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zastępca m, zastępczyni ż, zastępstwo n, zastąpienie n, zastępowanie n, zastępczość ż
- czas. zastępować, zastąpić
- przysł. zastępczo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) substitute
- włoski: (1.1) sostitutivo
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.