zaopatrywać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌzaɔpaˈtrɨvaʨ̑], AS: [zaopatryvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zaopatrzyć)

(1.1) stale dostarczać komuś potrzebnych mu rzeczy
(1.2) wyposażać w coś
(1.3) dodawać ozdobniki do tekstu lub melodii

czasownik zwrotny niedokonany zaopatrywać się (dk. zaopatrzyć się)

(2.1) gromadzić potrzebne rzeczy
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIIIa
(2.1) koniugacja VIIIa
przykłady:
składnia:
zaopatrywać kogoś / coś w coś
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaopatrywanie n, zaopatrzenie n, zaopatrzeniowiec m
czas. zaopatrzyć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.