ausrüsten (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯sˌʀʏstən] IPA: [ˌʀʏstətə ˈʔaʊ̯s] IPA: [ˈaʊ̯sɡəˌʀʏstət]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) wyposażać, wyposażyć, zaopatrywać, zaopatrzyć, ekwipować, wyekwipować
(1.2) uzbrajać, uzbroić, zbroić
odmiana:
(1.1-2)[1] ausrüsten (rüstet aus), rüstete aus, ausgerüstet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausrüsten n, Ausrüstung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: rüsten • abrüsten • aufrüstenausrüsten • einrüsten • entrüsten • hochrüsten • nachrüsten • umrüsten • zurüsten
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.