zamiataczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌzãmʲjaˈtaʧ̑ka], AS: [zãmʹi ̯atačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta zajmująca się zamiataniem ulic, targowisk, dworców
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik zamiataczka zamiataczki dopełniacz zamiataczki zamiataczek celownik zamiataczce zamiataczkom biernik zamiataczkę zamiataczki narzędnik zamiataczką zamiataczkami miejscownik zamiataczce zamiataczkach wołacz zamiataczko zamiataczki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) czyścicielka
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. zamiatać, zamieść
- rzecz. zamiatacz m, zamiatanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) метачка ż
- hiszpański: (1.1) barrendera ż
- nowogrecki: (1.1) σκουπιδιάρα ż
- słowacki: (1.1) zametačka ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.