zagniatać (język polski)

ktoś zagniata (1.1) ciasto
wymowa:
IPA: [zaˈɟɲataʨ̑], AS: [zaǵńatać], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik niedokonany (dk. zagnieść)

(1.1) kulin. gnieść, ugniatać nadając odpowiednią konsystencję; wyrabiać ciasto
(1.2) powodować zagięcia, fałdę na jakimś materiale, papierze

czasownik zwrotny niedokonany zagniatać się (dk. zagnieść się)

(2.1) ulegać zagnieceniu
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mąkę razową pszenną odsiewamy i mieszamy z mąką gryczaną, którą otrzymujemy po zmieleniu kaszy gryczanej; dodajemy soli, wody i zagniatamy ciasto[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zagniecenie n, zagniatanie n, gnieciuch mrz
czas. zagnieść dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisława Olko, Makrobiotyka w polskiej kuchni czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.