wykluczyć (język polski)

wymowa:
IPA: [vɨˈkluʧ̑ɨʨ̑], AS: [vyklučyć]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. wykluczać)

(1.1) aspekt dokonany od: wykluczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Późniejsza data jest całkiem wykluczona, gdyż po wypędzeniu najeźdźców rodowici faraonowie XVIII dynastii przenieśli stolicę do Teb[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wykluczenie n, wykluczanie n, kluczyk m
czas. wykluczać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wykluczać
  • białoruski: (1.1) вы́ключыць
  • rosyjski: (1.1) исключи́ть
  • ukraiński: (1.1) ви́ключити
źródła:
  1. Zenon Kosidowski, Opowieści biblijne, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.