wszelaki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fʃɛˈlaci], AS: [fšelaḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
zaimek przymiotny
- (1.1) książk. wszelki
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wszelaki wszelaka wszelakie wszelacy wszelakie dopełniacz wszelakiego wszelakiej wszelakiego wszelakich celownik wszelakiemu wszelakiej wszelakiemu wszelakim biernik wszelakiego wszelaki wszelaką wszelakie wszelakich wszelakie narzędnik wszelakim wszelaką wszelakim wszelakimi miejscownik wszelakim wszelakiej wszelakim wszelakich wołacz wszelaki wszelaka wszelakie wszelacy wszelakie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Co pociągało za sobą wszelakie raporty, zapotrzebowania i różnorodne kartelusze[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wszelakość ż
- zaim. wszelki
- partyk. wszelako
- przysł. wszelako
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Leon Kruczkowski, Kordian i cham, 1979, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.