wszechrzecz (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. wszystko, co istnieje
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wszechrzecz wszechrzecze dopełniacz wszechrzeczy wszechrzeczy celownik wszechrzeczy wszechrzeczom biernik wszechrzecz wszechrzecze narzędnik wszechrzeczą wszechrzeczami miejscownik wszechrzeczy wszechrzeczach wołacz wszechrzeczy wszechrzecze - przykłady:
- (1.1) Władca wszechrzeczy nie ulęknie się osoby / ani nie będzie zważał na wielkość[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- Pan Wszechrzeczy
- etymologia:
- pol. wszech- + rzecz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Księga Mądrości 6,7, Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003 (tłum. Stanisław Papier).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.