wolnomyślny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌvɔlnɔ̃ˈmɨɕl̥nɨ], AS: [volnõmyśl̦ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który głosi zasadę wolności myśli
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Toteż nic dziwnego, że księgę nazwano wolnomyślnym poematem, pełnym zwątpienia i pesymizmu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wolnomyślicielstwo n, wolnomyśliciel m, wolnomyślicielka ż, wolnomyślność ż
przysł. wolnomyślnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Tyloch, Dzieje ksiąg Starego Testamentu : szkice z krytyki biblijnej, 1981, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.