wkraplać (język polski)

laborant wkrapla (1.1) odczynnik
wymowa:
IPA: [ˈfkraplaʨ̑], AS: [fkraplać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. wkroplić)

(1.1) dodawać do czegoś płyn pojedynczymi kroplami
odmiana:
(1.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Kolbę zamykamy korkiem z wkraplaczem i do siarczynu wkraplamy 20-30 g stężonego kwasu siarkowego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wkraplanie n, wkroplenie n, wkraplacz m, kropla ż, kropelka ż
czas. wkroplić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mgr Stefan Sękowski, Młody Technik, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.