wdowula (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [vdɔˈvula], AS: [vdovula]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. żart. wdowa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wdowula wdowule dopełniacz wdowuli wdowul celownik wdowuli wdowulom biernik wdowulę wdowule narzędnik wdowulą wdowulami miejscownik wdowuli wdowulach wołacz wdowulo wdowule - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wdowa ż, wdowczyk mos, wdówczyk mos, wdoweńka ż, wdowicze n, wdowiec mos, wdowieństwo n, wdowine n, wdowstwo n, wdówstwo n, wdowunia ż, wdóweczka ż, wdówka ż
- zdrobn. wdowuleńka ż
- czas. wdowieć ndk.
- przym. wdowi, wdowieński
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wdowa
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.