w sumie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [f‿sũmˈjɛ], AS: [f‿sũmi ̯e], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• przyim. nie tw. syl.
-
- znaczenia:
fraza partykułowa
- (1.1) fraza partykułowa, komunikująca zmianę treści w stosunku do wcześniejszych wypowiedzi
fraza przysłówkowa
- (2.1) na moment zakończenia jakiegoś przedsięwzięcia
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) W sumie nie mam już zastrzeżeń.
- (2.1) W sumie zebraliśmy aż 50 604 zł na cele dobroczynne.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) właściwie, w zasadzie
- (2.1) sumarycznie, finalnie, ostatecznie, końcowo, koniec końców
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (2.1) total
- chiński standardowy: (1.1) 也 (yě)
- duński: (1.1) alt taget i betragtning; (2.1) i alt, sammenlagt, samlet set, summa summarum, tilsammen, total
- niemiecki: (1.1) insgesamt; (2.1) insgesamt
- szwedzki: (2.1) sammanlagt, sammantaget, inalles, allt som allt, summa summarum, totalt
- ukraiński: (1.1) в сумі
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.