vild (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dziki
- odmiana:
- (1.1) vild, vildt, vilda; st. wyższy vildare; st. najwyższy vildast
- przykłady:
- (1.1) Det finns många vilda djur i skogen. → W lesie jest dużo dzikich zwierząt.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) att bli vild → dziczeć • vildand, vildbasare, vilddjur, vildhjärna, vildkatt, vildmark, vildsint, vildsvin, vildvin
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. vilde
- związki frazeologiczne:
- i vild fart → z szaloną szybkością, w dzikim tempie; vilda barnungar → rozwydrzone (rozhukane) dzieciaki
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.