upokorzenie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wywołane przez kogoś odczucie urażonej ambicji, poniżenia oraz wstydu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) doznać upokorzenia • upokorzenie publiczne
- synonimy:
- (1.1) degradacja, dyshonor, obelga, poniżenie, wstyd, zniewaga
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. upokarzać ndk., upokorzyć dk.
- rzecz. pokora ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) humiliation, abasement, debasement, indignity
- arabski: (1.1) إذلال
- azerski: (1.1) təhqir
- białoruski: (1.1) прыніжэньне n
- bułgarski: (1.1) унижение n
- chiński standardowy: (1.1) tradycyjny 屈辱, 羞辱 / uproszczony 屈辱, 羞辱 (qūrǔ, xiūrù)
- chorwacki: (1.1) poniženje n
- duński: (1.1) ydmygelse w
- estoński: (1.1) alandus
- fiński: (1.1) nöyryytys
- francuski: (1.1) humiliation ż
- galicyjski: (1.1) humillación ż
- hiszpański: (1.1) humillación ż
- kataloński: (1.1) humiliació ż
- łaciński: (1.1) humiliatio ż
- niemiecki: (1.1) Demütigung ż, Erniedrigung ż
- perski: (1.1) تحقیر
- portugalski: (1.1) humilhação ż
- rosyjski: (1.1) униже́ние n
- serbski: (1.1) понижење n (poniženje)
- turecki: (1.1) aşağılama
- węgierski: (1.1) megalázás
- włoski: (1.1) umiliazione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.