ukoronować (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. koronować)
- (1.1) dokonać aktu koronacji
- (1.2) dokonać czegoś najznakomitszego w swojej działalności; stać się najwybitniejszym osiągnięciem
czasownik zwrotny dokonany ukoronować się (ndk. koronować się)
- (2.1) zostać ukoronowanym
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) wieńczyć
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koronka ż, koronacja ż, ukoronowanie n, korona ż
- przym. koronacyjny, koroniasty, koronny
- czas. koronować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crown; (1.2) end off
- bułgarski: (1.1) коронясам; (2.1) коронясам се
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.