uchodźczyni (język polski)
libańska uchodźczyni (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌuxɔʨ̑ˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS: [uχoćčỹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta uchodźca
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uchodźczyni uchodźczynie dopełniacz uchodźczyni[1] uchodźczyń celownik uchodźczyni uchodźczyniom biernik uchodźczynię uchodźczynie narzędnik uchodźczynią uchodźczyniami miejscownik uchodźczyni uchodźczyniach wołacz uchodźczyni[2] uchodźczynie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) emigrantka, imigrantka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uchodźstwo n, uchodzenie n
- forma męska uchodźca mos
- czas. uchodzić ndk., chodzić ndk.
- przym. uchodźczy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. uchodźca + -yni
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: uchodźca
- białoruski: (1.1) бежанка ż
- bułgarski: (1.1) бежанка ż
- francuski: (1.1) réfugiée ż
- hiszpański: (1.1) refugiada ż
- jidysz: (1.1) פּליטה ż (plejte)
- kataloński: (1.1) refugiada ż
- portugalski: (1.1) refugiada ż
- rosyjski: (1.1) бе́женка ż
- słoweński: (1.1) begunka ż
- ukraiński: (1.1) біженка ż
- włoski: (1.1) rifugiata ż
- źródła:
- ↑
Hasło „uchodźczyni” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „uchodźczyni” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.