tuwiński (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odnoszący się do Tuwy lub Tuwińców
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. język turkijski, którym posługują się Tuwińcy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik tuwiński tuwińska tuwińskie tuwińscy tuwińskie dopełniacz tuwińskiego tuwińskiej tuwińskiego tuwińskich celownik tuwińskiemu tuwińskiej tuwińskiemu tuwińskim biernik tuwińskiego tuwiński tuwińską tuwińskie tuwińskich tuwińskie narzędnik tuwińskim tuwińską tuwińskim tuwińskimi miejscownik tuwińskim tuwińskiej tuwińskim tuwińskich wołacz tuwiński tuwińska tuwińskie tuwińscy tuwińskie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Kotlina Tuwińska
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Tuwa ż, Tuwiniec mos, Tuwinka ż
- przym. tuwański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Tuvan; (2.1) Tuvan, Tuvinian
- białoruski: (1.1) тувінскі
- czeski: (2.1) tuvinština ż
- niemiecki: (2.1) Tuwinisch n, tuwinische Sprache ż
- portugalski: (2.1) tuviniano m, tuvano m
- rosyjski: (1.1) тувинский; (2.1) тувинский m
- słowacki: (1.1) tuviansky; (2.1) tuviančina ż
- szwedzki: (2.1) Tuvinska
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.