turmalin (język polski)
turmalin (1.1)
turmalin (1.1)
- wymowa:
- IPA: [turˈmalʲĩn], AS: [turmalʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) miner. minerał z grupy krzemianów; zob. też turmalin w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik turmalin turmaliny dopełniacz turmalinu turmalinów celownik turmalinowi turmalinom biernik turmalin turmaliny narzędnik turmalinem turmalinami miejscownik turmalinie turmalinach wołacz turmalinie turmaliny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) turmalin arbuzowy • turmalin litowy • turmalin magnezowy • turmalin manganowy • turmalin wapniowy • turmalin żelazawy • turmalin żelazowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) minerał
- hiponimy:
- (1.1) achroit, buergeryt, drawit (dravit), elbait, indigolit (indikolit), liddicoatyt, rubelit, syberyt, szerlit (schörl, skoryl, szerl), tsilaisyt, uwit (uvit), verdelit
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. turmalinowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- syngaleskie tóramalli 'mieszanina barwnych skał'[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tourmaline
- baskijski: (1.1) turmalina
- białoruski: (1.1) турмалін m
- bułgarski: (1.1) турмалин m
- rosyjski: (1.1) турмалин m
- słowacki: (1.1) turmalín m
- ukraiński: (1.1) турмалін m
- źródła:
- ↑ Nikodem Sobczak, Mała encyklopedia kamieni szlachetnych i ozdobnych, wydawnictwo Alfa, Warszawa 1986, s. 175.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.