turco (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈtuɾ.ko]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) turecki
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) Turek
- (2.2) (język) turecki
- odmiana:
- (1.1) lp turco m, turca ż; lm turcos m, turcas ż
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turquía ż, turca ż
- przym. turcople
- rzecz. turcople
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- arab. تُرْكِيٌّ (turkīy) → Turek < tur. Türk[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „turco” w: Real Academia Española: Diccionario de la lengua española, 2014.
turco (język portugalski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) turecki
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) (język) turecki
- (2.2) Turek
- odmiana:
- (1.1) lp turco m, turca ż; lm turcos m, turcas ż
- (2.2) lp turco; lm turcos
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turquia ż, turca ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
turco (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈtur.ko/
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) turecki
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) Turek
- (2.2) (język) turecki
- odmiana:
- (1.1) lp turco m, turca ż; lm turchi m, turche ż
- (2.1) lp turco; lm turchi
- (2.2) lp turco; blm
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) caffè alla turca → kawa po turecku • lingua turca → język turecki • sedere alla turca → siedzieć po turecku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. turca ż, Turchia ż
- związki frazeologiczne:
- bestemmiare come un turco → kląć jak szewc
- fumare come un turco → kopcić jak lokomotywa
- etymologia:
- arab. تُرْكٌ (turk) → rzecz. zbiorowy Turcy < tur. Türk[1]
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „turco1” w: treccani.it.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.