teŋŋl̥n (język wilamowski)
czasownik
- (1.1) wyklepać młotkiem dla ostrzenia[1]
- (1.2) ubijać, deptać (kapustę, glinę, wino)[1]
- (1.3) deptać, nasiadać (o kogutach)[1] tennlntennln
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) teŋŋł̥n
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. tengelen, tingelen
- uwagi:
- zobacz też: teŋŋl̥n • ȧjteŋŋl̥n
- źródła:
- 1 2 3 Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 448.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.