szturmować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) brać szturmem, atakować
(1.2) przen. wchodzić z impetem, przepychać się
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wojska zaczęły szturmować na fort powstańców.
(1.2) Ludzie szturmowali na siedziby komisji wyborczych już od świtu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) atakować, nacierać, najeżdżać, zajmować, zdobywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. szturmowy
przysł. szturmem
rzecz. szturm mrz, szturmak mrz, szturman mos, szturmowanie n, szturmowiec mos, szturmówka ż, szturmwał mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. stürmen
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.