szturmowanie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od szturmować
(1.2) nacieranie, atakowanie
odmiana:
(1.1-2) blm,
przykłady:
(1.2) O szturmowaniu w takich warunkach nie mogło być mowy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) natarcie, atak
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. szturmować ndk.
przym. szturmowy
przysł. szturmem
rzecz. szturm mrz, szturmak mrz, szturman mos, szturmowiec mos, szturmówka ż, szturmwał mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. szturmować + -anie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.