sygnatura (język polski)
sygnatura (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌsɨɡnaˈtura], AS: [sygnatura], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) podpis, zwykle autora pod dziełem
- (1.2) ciąg znaków, stanowiący kod klasyfikujący jakiejś rzeczy w danym systemie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sygnatura sygnatury dopełniacz sygnatury sygnatur celownik sygnaturze sygnaturom biernik sygnaturę sygnatury narzędnik sygnaturą sygnaturami miejscownik sygnaturze sygnaturach wołacz sygnaturo sygnatury - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sygnatariusz m, sygnatariuszka ż, sygnowanie n
- zdrobn. sygnaturka ż
- czas. sygnować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.