strittig (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈʃtʀɪtɪç]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sporny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der strittige ein strittiger strittiger	die strittige eine strittige strittige	das strittige ein strittiges strittiges	die strittigen strittigen strittige
Gen.	słaba mieszana mocna	des strittigen eines strittigen strittigen	der strittigen einer strittigen strittiger	des strittigen eines strittigen strittigen	der strittigen strittigen strittiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem strittigen einem strittigen strittigem	der strittigen einer strittigen strittiger	dem strittigen einem strittigen strittigem	den strittigen strittigen strittigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den strittigen einen strittigen strittigen	die strittige eine strittige strittige	das strittige ein strittiges strittiges	die strittigen strittigen strittige
stopień wyższy (Komparativ) strittiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der strittigere ein strittigerer strittigerer die strittigere eine strittigere strittigere das strittigere ein strittigeres strittigeres die strittigeren strittigeren strittigere Gen. słaba mieszana mocna des strittigeren eines strittigeren strittigeren der strittigeren einer strittigeren strittigerer des strittigeren eines strittigeren strittigeren der strittigeren strittigeren strittigerer Dat. słaba mieszana mocna dem strittigeren einem strittigeren strittigerem der strittigeren einer strittigeren strittigerer dem strittigeren einem strittigeren strittigerem den strittigeren strittigeren strittigeren Akk. słaba mieszana mocna den strittigeren einen strittigeren strittigeren die strittigere eine strittigere strittigere das strittigere ein strittigeres strittigeres die strittigeren strittigeren strittigere
stopień najwyższy (Superlativ) strittigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der strittigste ein strittigster strittigster die strittigste eine strittigste strittigste das strittigste ein strittigstes strittigstes die strittigsten strittigsten strittigste Gen. słaba mieszana mocna des strittigsten eines strittigsten strittigsten der strittigsten einer strittigsten strittigster des strittigsten eines strittigsten strittigsten der strittigsten strittigsten strittigster Dat. słaba mieszana mocna dem strittigsten einem strittigsten strittigstem der strittigsten einer strittigsten strittigster dem strittigsten einem strittigsten strittigstem den strittigsten strittigsten strittigsten Akk. słaba mieszana mocna den strittigsten einen strittigsten strittigsten die strittigste eine strittigste strittigste das strittigste ein strittigstes strittigstes die strittigsten strittigsten strittigste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) ein strittiger Fall • ein strittiges Problem / Thema • eine strittige Sache • es ist / bleibt strittig

synonimy:

(1.1) kontrovers

antonimy:

(1.1) unstrittig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Streit m, Stritt m, Streiterei ż, Streitigkeit ż, Gestreite n

czas. streiten

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: