sporny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈspɔrnɨ], AS: [sporny]
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) będący przedmiotem sporu[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik sporny sporna sporne sporni sporne dopełniacz spornego spornej spornego spornych celownik spornemu spornej spornemu spornym biernik spornego sporny sporną sporne spornych sporne narzędnik spornym sporną spornym spornymi miejscownik spornym spornej spornym spornych wołacz sporny sporna sporne sporni sporne - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) konfliktowy, dyskusyjny, kontrowersyjny[2]
- antonimy:
- (1.1) bezsporny
- hiperonimy:
- (1.1) niepewny
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spór m, spieranie n
- czas. spierać się
- przysł. spornie, bezspornie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) contentious
- arabski: (1.1) خلافي
- czeski: (1.1) sporný
- francuski: (1.1) contentieux
- ukraiński: (1.1) спірний
- źródła:
- ↑ Hasło „sporny” w: SJP.pl.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.