stapeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈʃtaːpl̩n] ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) układać, ułożyć, gromadzić, zgromadzić (jeden na drugim)

odmiana:

(1.1)^[1] stapel|n (stapelt), stapelte, gestapelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Stapel m, Stapelung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stapeln • aufstapeln • einstapeln

źródła: